Zoals voorheen al besproken bestaan er meerdere stelsels waaruit koppels kunnen kiezen als het gaat om hun vermogensrechtelijke statuut in het huwelijk. Je kan ervoor opteren om niets op papier te zetten. In dat geval kom je automatisch terecht in het wettelijk stelsel dat de wetgever voor deze situatie heeft ontworpen.
Anderzijds kan je zelf een huwelijkscontract laten opmaken om zelf te beslissen hoe je de financiële zaken zal regelen. Er zijn meerdere stelsels waaruit je kan kiezen en waarop je vervolgens nog wijzigingen kan toepassen om een op maat gemaakte regeling te verkrijgen.
Zo is er het stelsel van scheiding van goederen. Het criterium om te bepalen of we te maken hebben met een stelsel van scheiding van goederen zijn de beroepsinkomsten.
Als de beroepsinkomsten van de echtgenoten niet automatisch en van rechtswege in het gemeenschappelijk vermogen terechtkomen, dan spreken we van een stelsel van scheiding van goederen.
Hier kan men heel ver in gaan. Men noemt het stelsel van zuivere scheiding van goederen ook wel eens de “koude uitsluiting”. Dit omdat er in dit stelsel geen sprake is van een gemeenschappelijk vermogen. Elke echtgenoot heeft zijn eigen aparte vermogen en bestuurt dit ook volledig zelf en autonoom. Eigenlijk is het alsof men op vlak van de financiën niet gehuwd is. Voor sommige koppels kan dit een goede regeling zijn. Als de beide echtgenoten een eigen bedrijf hebben en ze willen dit helemaal gescheiden houden op vlak van inkomsten, als ze eigendommen hebben die ze in het eigen vermogen willen houden,…
Het ligt natuurlijk helemaal anders als één van de partners niet meer gaat werken en bijvoorbeeld thuis blijft om voltijds de zorg van de kinderen op zich te nemen. In dit geval kunnen er zich bij een echtscheiding zeer nadelige gevolgen voordoen voor deze partner.
Men kan om dergelijke gevolgen van de koude uitsluiting te voorkomen, sleutelen aan het huwelijkscontract om deze om te vormen naar wat men soms de “warme uitsluiting” noemt. De echtgenoten passen dan correcties toe op de strikt zuivere scheiding van goederen.
Op deze manier kunnen de soms harde gevolgen van de “koude uitsluiting” verzacht worden.
